Γιάννης Παντελάκης: Γιατί συκοφαντούν την κυβέρνηση;

Είναι γνωστό πως η κυβέρνηση διαφωνεί με τα μνημόνια, αλλά αναγκάστηκε να υπογράψει και να υλοποιήσει ένα τέτοιο. Δεν το ήθελε, αλλά ήταν μια επιλογή για να μην βγούμε από το ευρώ, κάτι που δεν ήθελε η πλειονότητα της κοινωνίας.

Έκανε έναν συμβιβασμό, έναν ελιγμό, μια τακτική επιλογή προκειμένου ν’ αποφύγουμε την καταστροφή, όπως λένε συχνά ο Τσίπρας και πολλά κυβερνητικά στελέχη. Και είναι απορίας άξιο γιατί δέχονται τόσο έντονη κριτική από τα κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά και μερίδα των ΜΜΕ. Κριτική άδικη, αφού όλα όσα κάνει εντάσσονται στη λογική υλοποίησης των δεσμεύσεων της χώρας. Όλα!

Ανάμεσα σε αυτές είναι και η νομοθέτηση με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, περιλαμβάνεται σχετική πρόβλεψη στο μνημόνιο. Αυτές οι ΠΝΠ, για τις οποίες κάποιοι κάποτε έλεγαν πως «αλλοιώνουν το πολίτευμα», «συρρικνώνουν τη δημοκρατία, λες και η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου, σε κατάσταση πολιορκίας», «δεν υπάρχει σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης αυτή η ξεφτίλα», «είναι χουντικής έμπνευσης». Η σημερινή κυβέρνηση έχει ένα ρεκόρ σ’ αυτές τις πράξεις. Έχει φέρει 34 ΠΝΠ σ’ έναν χρόνο, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά σε δυόμισι χρόνια έφερε 33, η κυβέρνηση Παπαδήμου σε έξι μήνες 7, η κυβέρνηση Παπανδρέου σε περίπου δυο χρόνια 6.

Ανάμεσα σ’ αυτές τις δεσμεύσεις του μνημονίου περιλαμβάνονται και οι διορισμοί παιδιών, ανηψιών, συζύγων, συντρόφων και γενικότερα συγγενικών ή κομματικών προσώπων σε καλά αμειβόμενες θέσεις κλειδιά οργανισμών του δημόσιου τομέα. Αυτήν τη δέσμευση υλοποιεί και η πρώτη και η δεύτερη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Την αρχή υλοποίησης της σχετικής δέσμευσης έκανε ο ίδιος ο Τσίπρας διορίζοντας τον εξάδελφό του, ακολούθησε πλήθος υπουργών, βουλευτών κ.α., το πιο πρόσφατο περιστατικό αφορά στον σύζυγο της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ κ. Καφαντάρη, ένα θέμα το οποίο, άγνωστο γιατί, προκάλεσε μεγάλο σάλο.

Ανάμεσα στις δεσμεύσεις του μνημονίου, όπως είναι γνωστό, περιλαμβάνεται και η διατήρηση του status quo στις σχέσεις με την εκκλησία. Η απαίτηση μερικών περίεργων για διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους και περιορισμό των οικονομικών προνομίων της εκκλησίας προσκρούει σε σχετικό άρθρο του μνημονίου το οποίο έχει υπογράψει η κυβέρνηση και οφείλει να υλοποιήσει για να παίρνει τις δόσεις βοήθειας. Δεν θα μπορούσε ν’ αθετήσει την υπογραφή της σε κάτι τέτοιο. Έτσι, συνεχίζεται η αρμονική συνύπαρξη των δυο, με τα αντίστοιχα αμοιβαία οφέλη.

Ανάμεσα στις δεσμεύσεις του μνημονίου είναι και αυτή που προβλέπει τη ρίψη χημικών και τη χρήση γκλομπ σε επικίνδυνες ομάδες που διαμαρτύρονται, όπως οι συνταξιούχοι. Προβλέπεται κάτι τέτοιο από τη συμφωνία, γιατί εκφράζουν ενόχληση κάποιοι; Όπως στην ίδια συμφωνία περιλαμβάνεται η καταβολή αναδρομικών σε βουλευτές (αφού υπάρχει σχετική δικαστική απόφαση), αλλά όχι και των συνταξιούχων (όπου επίσης υπάρχει σχετική δικαστική απόφαση). Στο μνημόνιο περιλαμβάνεται ο κρατικός εναγκαλισμός των δημόσιων ΜΜΕ, ο εξοστρακισμός όσων δεν έχουν δώσει εξετάσεις στα δυο κόμματα που συγκυβερνούν, οι πολιτικές ερωτοτροπίες με «Καραμανλικούς», τα πολιτικά φλερτ με τον Λεβέντη και ένα σωρό άλλα…

Τι; Όχι; Δεν περιλαμβάνονται όλα αυτά στο μνημόνιο;