Ο παράγοντας φόβος και οι συνέπειες…

Οι εξελίξεις την εβδομάδα που πέρασε είχαν έντονο το στίγμα των επιδράσεων της εσωτερικής ειδησεογραφίας σε αντίθεση με ότι συνέβαινε στο ξεκίνημα της χρονιάς όπου η πίεση είχε σημείο αναφοράς την πτώση των ξένων αγορών, τις εξελίξεις στην Κίνα και τις διακυμάνσεις στην τιμή του πετρελαίου.

TOY MANOY XATZHΔAKH

Μετά από ένα διάλειμμα αρκετών μηνών η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα ως προς τις άμεσες οικονομικές εξελίξεις έχουν εγκατασταθεί και πάλι στο προσκήνιο, καθώς καθημερινά η εικόνα φορτίζεται από καθυστερήσεις και παλινωδίες σε σχέση με τα ανοικτά θέματα της αξιολόγησης. Κύριος αποδέκτης αυτών των καθυστερήσεων είναι ο τραπεζικός κλάδος.

Όχι τυχαία. Οι τράπεζες αποτελούν το βασικό εκφραστή της μακροοικονομικής ανάκαμψης καθώς ο βαθμός ευαισθησίας στην εξυπηρέτηση των δανείων, η επιστροφή των καταθέσεων στα γκισέ, η δυνατότητα προσέγγισης επενδυτών για την ολοκλήρωση των κεφαλαιακών δράσεων ενίσχυσης σε ικανοποιητικά τιμήματα αλλά και η μείωση του προεξοφλητικού επιτοκίου στις αποτιμήσεις τους εξαρτώνται από την ταχύτητα με την οποία κλείνουν τα ανοικτά θέματα.

Από εκεί και πέρα οι πρόσφατες μνήμες των επενδυτών της Ελληνικής αγοράς ευθύνονται για την μεγέθυνση των φαινομένων. Η υπερβολή στην ένταση των αρνητικών διακυμάνσεων έχει οδηγήσει σε πρωτοφανείς στρεβλώσεις. Ο τραπεζικός κλάδος αποτιμάται 6,7 δις ευρώ όταν τα συνολικά νέα κεφάλαια που αντλήθηκαν τον Δεκέμβριο ήταν σχεδόν διπλάσια (13,75 δις ευρώ).

Το μέγεθος της υπερβολής φαίνεται και από τις πρόσφατες ανακοινώσεις των πωλούμενων συμμετοχών: Η Εθνική Τράπεζα συμφώνησε τίμημα πώλησης 2,6 δις ευρώ για την Finansbank και η κεφαλαιοποίηση της έχει υποχωρήσει στο 1,8 δις ευρώ.

μανος χατζ.

Η τεκμαρτή τιμή που προκύπτει για το κόστος του μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών σε αυτές τις τιμές είναι 22% μέγεθος το οποίο συναντάται σε χώρες με υπερπληθωρισμό ή σε διαπιστωμένη μακροχρόνια χρεοκοπία.

Ο παράγοντας φόβος είναι η αιτία που οδηγεί τις τιμές των τραπεζών στην Αγορά και ακολούθως φτιάχνει κλίμα σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό και για τις υπόλοιπες μετοχές.

Μπορεί η έννοια της «ευκαιρίας» να έχει χάσει την ισχύ της από την συνεχή, γρήγορη και έντονη υποτιμητική κίνηση ωστόσο από αυτό το ξεπούλημα είναι πολύ δύσκολο να διακρίνει κανείς ποιο είναι το ακραίο πολιτικό ή οικονομικό σενάριο που προεξοφλείται. Ακόμα και το ενδεχόμενο μιας –ακόμη- πρόωρης προσφυγής στις κάλπες μπορεί να υποτεθεί ότι έχει πλέον αποτιμηθεί σε αυτές τις τιμές.

Τεχνικά οι ενδείξεις παραμένουν ισχυρά πτωτικές αφού το μικρό διάλλειμα ανόδου δεν είχε τα απαιτούμενα καύσιμα (συναλλαγές) για κάτι καλύτερο από τις 560 μονάδες. Ουσιαστικά η άνοδος της Δευτέρας (558,6 μονάδες) έδωσε το «φιλί του αποχαιρετισμού»  στην ανοδική προσπάθεια διαφυγής και η συνέχεια ήταν βγαλμένη από το γνώριμο 2012.

Η υποχώρηση στην ζώνη των 500 μονάδων έφερε το Γενικό Δείκτη στα επίπεδα διαπραγμάτευσης του Ιουνίου του 2012 έχοντας πλέον διασπάσει κάθε τεχνική στήριξη. Οι ταλαντωτές εφάπτονται πλέον στην υποτιμημένη ζώνη επιβραδύνοντας ενδεχομένως την ορμή της πτώσης.

Προϋπόθεση βραχυπρόθεσμης αντιστροφής θα ήταν ίσως μια ημέρα γενικού ξεπουλήματος στοιχεία της οποίας υπήρχαν την περασμένη Πέμπτη.  Συμπερασματικά η καθοδική κίνηση δεν έχει δείξει ακόμα στοιχεία εκτόνωσης πλην μιας βραχυπρόθεσμης ανακωχής την Παρασκευή η οποία ωστόσο παραμένει εξαιρετικά εύθραυστη.

To Eurogroup της Πέμπτης δεσπόζει στην οικονομική ατζέντα της επόμενης εβδομάδας. Την ερχόμενη Τετάρτη είναι προγραμματισμένη η δημοπρασία εντόκων γραμματίων 3μηνης διάρκειας. Την Πέμπτη θα ανακοινωθούν οι τριμηνιαίες αλλαγές για τον MSCI. Τέλος την ερχόμενη Παρασκευή θα ανακοινωθεί από την Στατιστική υπηρεσία η πρώτη εκτίμηση για το ΑΕΠ του δ’ τριμήνου του 2015.