Όταν έπεσε το τείχος…

Το κυριότερο γεγονός του 1989 ήταν η πτώση του τείχους του Βερολίνου, γεγονός το οποίο σφράγισε το τέλος της «Βελούδινης» επανάστασης στην ανατολική Ευρώπη. Ήταν µια χρονιά γεµάτη κοµβικά γεγονότα τόσο εντός όσο και εκτός των Ελληνικών συνόρων που έµελε να αλλάξουν το ρου της ευρωπαϊκής Ιστορίας.

 

Ήταν επίσης µια χρονιά κατά την οποία ο Γενικός ∆είκτης διαπραγµατεύονταν στα τρέχοντα επίπεδα ενώ οι 420 µονάδες που είναι και το χαµηλό µέχρι στιγµής του 2016 ήταν η τιµή του ∆είκτη στις 11 Σεπτεµβρίου εκείνης της χρονιάς. Το χρηµατιστήριο είχε 85 εισηγµένες εταιρίες και η συνολική κεφαλαιοποίηση της Αγοράς ήταν 2,36 δις ευρώ.

 

Η εταιρία µε την µεγαλύτερη κεφαλαιοποίηση ήταν τα Τσιµέντα Ηρακλής (291 εκατ. ευρώ) και από τις τότε εισηγµένες µετά από τους εταιρικούς µετασχηµατισµούς και τις διαγραφές που έχουν ακολουθήσει είναι ζήτηµα αν οι µισές εταιρίες εξακολουθούν να διαπραγµατεύονται σήµερα. Η διαφορά όµως δεν είναι τόσο στην σύνθεση ή στην αξία των µετοχών τότε και τώρα.

 

Η µεγάλη διαφορά είναι ότι τότε η Αγορά ήταν σε πορεία µακροχρόνιας ανοδικής τάσης ανακάµπτοντας προς τα επίπεδα διαπραγµάτευσης της Μαύρης ∆ευτέρας του 1987. Το 2016 ήδη έχει καταγράψει απώλειες µεγαλύτερες από το 2015 και η Ελληνική Αγορά έχει το δυσάρεστο προνόµιο της πρωτιάς στις αρνητικές αποδόσεις των ξένων αγορών.

 

Όπως και να έχει η πτώση του τελευταίου τείχους τιµών (460 µονάδες) που σηµατοδοτούσαν τα χαµηλά του 2012 έγινε µε τον πάταγο που του αρµόζει. Οι συναλλαγές είχαν στοιχεία πανικού και ξεπουλήµατος, η διάχυση ήταν καθολική µεταξύ δικαίων και αδίκων βρίσκοντας εναλλάξ πατήµατα πωλήσεων στην εγχώρια και την ξένη ειδησεογραφία.

 

Από πλευράς ειδήσεων η κατάσταση δεν µεταβλήθηκε προς το καλύτερο αντιθέτως τα βασικά µέτωπα παραµένουν ανοικτά χωρίς ξεκάθαρο χρονικό ορίζοντα ενώ και η εικόνα στις ξένες αγορές παραµένει σταθερά νευρική. Εποµένως η προσδοκία ανόδου ακουµπάει περισσότερο στην φτήνια, την απότοµη και γρήγορη διολίσθηση των τιµών παρά σε κάποιο ισχυρό λόγο που θα έδινε διάρκεια στην άνοδο.

 

Αυτά µέχρι στιγµής καθώς η ηµεροµηνία ορόσηµο της ψήφισης του ασφαλιστικού νοµοσχεδίου πλησιάζει αποτελώντας το σηµείο αναφοράς για το τέλος της εγχώριας εσωστρέφειας. Τεχνικά το ανοδικό ξέσπασµα της Παρασκευής αποφόρτισε το σερί των 8 συνεχόµενων πτωτικών συνεδριάσεων αφού ο Γενικός ∆είκτης συµπλήρωσε αθροιστικές απώλειες 21% για να ανακάµψει από την ζώνη των 420 µονάδων.

 

Ο βαθµός πίεσης των βραχυπρόθεσµων ταλαντωτών το µεσηµέρι της Πέµπτης έφθασε πολύ κοντά σε ιστορικά χαµηλές τιµές, η ταχύτητα και η ένταση της πτώσης ήταν τέτοια που αντίδραση είχε την µορφή ακίδας. Η συνέχεια της Παρασκευής ήταν µεν ισχυρή σε ένταση αλλά αδύναµη σε συναλλακτικό όγκο. Αυτό ενδεχοµένως θέτει ένα στοιχείο προβληµατισµού ως προς τις δυνατότητες αυτής της κίνησης καθώς η πτώση που προηγήθηκε έγινε µε τζίρους άνω των 70 εκατ. ευρώ γεγονός που θα βάλει ένα θέµα απορρόφησης της προσφοράς σε επίπεδα ελαφρώς υψηλότερα από τα τρέχοντα (460 µονάδες).

 

Από την άλλη πλευρά τα διαγράµµατα –ειδικά των τραπεζικών µετοχών- έχουν ακόµα ικανά περιθώρια ανοδικής διαδροµής αφού ο τεχνικός κορεσµός έρχεται µετά από µια κίνηση 10% – 15% κατά περίπτωση. Ακόµα είναι νωρίς για να κρίνουµε την ανοδική ανάσα η οποία θα κριθεί από τις συνεδριάσεις που θα έχουν χαρακτήρα κατοχύρωσης κερδών καθώς και από τους συσχετισµούς των συναλλακτικών όγκων.

 

Το ηµερολόγιο της ερχόµενης εβδοµάδας παραµένει εξαιρετικά φτωχό από εταιρικές πράξεις ή ανακοινώσεις οικονοµικών δεικτών. Την Τρίτη λήγει η περίοδος διαπραγµάτευσης των δικαιωµάτων για την αύξηση του µετοχικού κεφαλαίου της Nexans ενώ την ίδια ηµέρα ξεκινά η διαπραγµάτευση των δικαιωµάτων για την αύξηση του µετοχικού κεφαλαίου της Τηλέτυπος. Η Coca Cola ανακοινώνει αποτελέσµατα το πρωί της ερχόµενης Πέµπτης. Την ερχόµενη Παρασκευή λήγουν οι σειρές παραγώγων για τον µήνα Φεβρουάριο ενώ η αγορά της Αµερικής θα παραµείνει κλειστή την προσεχή ∆ευτέρα.