Τα χαμηλά επίπεδα που σημειώνονται διαδοχικά από το ξεκίνημα της χρονιάς φέρνουν την τιμή στα επίπεδα του Δεκεμβρίου του 2003 όταν είχε ξαναβρεθεί κάτω από τα επίπεδα των 30 δολαρίων ανά βαρέλι.
Ευνοημένες οι οικονομίες που έχουν ενεργειακή εξάρτηση καθώς η υποχώρηση της τιμής βελτιώνει το εμπορικό ισοζύγιο και αφήνει υψηλότερο διαθέσιμο εισόδημα προς κατανάλωση ή αποταμίευση.
Σε κλαδικό επίπεδο χημικά, διυλιστήρια, μεταφορές και εταιρίες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας βγαίνουν κερδισμένες από την υποχώρηση των τιμών.
Είναι ενδεικτικό πάντως ότι η πίεση στην τιμή του μαύρου χρυσού δεν συμβαδίζει με την διακύμανση άλλων εμπορευμάτων.
Για παράδειγμα ο χρυσός την αντίστοιχη περίοδο του 2003 διαπραγματεύονταν 60% χαμηλότερα στα 400 – 415 δολάρια η ουγγιά.
Η διαφοροποίηση αυτή στην κίνηση των τιμών έχει να κάνει με το κλίμα αβεβαιότητας που επικρατεί για τις προοπτικές των μεγάλων οικονομιών του πλανήτη και των φόβων για επιστροφή σε ύφεση το 2016 η οποία θα έχει την προβολή της και στην ζήτηση του πετρελαίου.
