Παλιότερα, στη γειτονιά τον Ιούλιο, τα πάρκινγκ στο δρόμο ήταν άδεια, μπορούσες να παρκάρεις όπου ήθελες, η Αθήνα έμοιαζε με έρημη πόλη.
Φέτος, η γειτονιά είναι όλη εδώ, τα πάρκινγκ σχεδόν γεμάτα, και όταν λες στο γείτονα ότι θα φύγεις διακοπές και μάλιστα με πλοίο, σε κοιτάζει λες και βλέπει απέναντι του τον Ωνάση.
Ποιες διακοπές;
Με τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια στο Θεό;
Πειραιάς- Μυτιλήνη, 180 η δίκλινη, και 280 το αυτοκίνητο, για ένα ζευγάρι 920 ευρώ, μόνο να πάει και νάρθει;
Με τα δωμάτια, να σου λένε την τιμή ενοικίου για μια βδομάδα, και να νομίζεις ότι σου είπαν πόσο το πουλάνε;
Με το φαγητό σε εστιατόρια, να κοστίζει η ντοματοσαλάτα, λες και ζήτησες να αγοράσεις ολόκληρο το μποστάνι;
Και φυσικά πριν αποφασίσεις ότι «μια ζωή την έχουμε», δεν βαριέσαι θα χαλάσουμε όσα έχουμε και θα γυρίσουμε, θα πρέπει να έχεις εξοφλήσει το ηλεκτρικό, το νερό, το αέριο, τα κοινόχρηστα, τον ΕΝΦΙΑ, το ιντερνέτ, τη δόση του δανείου, και μετά…
Τι μετά ρε φίλε;
Που το είδες το μετά; Υπάρχει μετά;
Εδώ δεν ξέρουμε αν θα υπάρχει τώρα, κι εσύ ψάχνεις το μετά;
Μετά, …μέσα, σπίτι, κλειστά τα πατζούρια για να μην ζεσταίνεται το σπίτι, κλειστά και τα όνειρα για διακοπές σε ακρογιαλιές και περιγιάλια, κλειστό και το μυαλό γιατί δεν βλέπει διέξοδο σ αυτή την σημερινή πραγματικότητα.
Διακοπές; Φέτος;
Ναι, θα κάνω αρκετές, …στη λειτουργία του κλιματιστικού!!!
Τι μας χρειάζεται κι αυτό;
Έτσι κι αλλιώς πολλοί εκρυολόγησαν, αλλά ουδείς …εζεστολόγησε!!!!!!
Και θα εξοικονομήσουμε και ….το εισιτήριο για το τραμ , να κατεβούμε Φάληρο να κάνουμε κ εμείς καμιά βουτιά.
Ελα μωρέ;
Διακοπές και διακοπές, αμάν πια,
βαρέθηκα να …μην πηγαίνω!!!
Ας κατσω και λίγο …σπίτι!!!
του ειδικού συνεργάτη του μ/μ
